top of page
Afbeelding2.png

WELCOME OP ONZE BLOG

Wie zijn wij

Hoi ik ben Nina Weyn.

Ik ben 20 jaar oud, woon in Beveren-Waas en studeer leerkracht lager onderwijs aan de Karel de Grote hogeschool in Antwerpen.

In mijn vrije tijd ben ik graag bezig met dansen en crossfit!

  • Instagram - Grey Circle

Hey ik ben Marjon Vanneuville en ben 21 jaar oud. Ik studeer net zoals Nina voor leerkracht lager onderwijs aan de Karel de Grote hogeschool in Antwerpen. Ik woon in Wilrijk en ik zit al bijna heel mijn leven in de scouts.

  • Instagram - Grey Circle
Nina.png
marjon.png

WELCOME OP ONZE BLOG

Wie zijn wij

Hoi ik ben Nina Weyn.

Ik ben 20 jaar oud, woon in Beveren-Waas en studeer leerkracht lager onderwijs aan de Karel de Grote hogeschool in Antwerpen.

In mijn vrije tijd ben ik graag bezig met dansen en crossfit!

  • Instagram - Grey Circle

Hey ik ben Marjon Vanneuville en ben 21 jaar oud. Ik studeer net zoals Nina voor leerkracht lager onderwijs aan de Karel de Grote hogeschool in Antwerpen. Ik woon in Wilrijk en ik zit al bijna heel mijn leven in de scouts.

  • Instagram - Grey Circle

Hey ik ben Pauline Bosmans. Ik ben 23 jaar oud. Ik studeer leerkracht secundair (wiskunde en fysica) aan de Karel de Grote hogeschool in Antwerpen.

  • Instagram - Grey Circle
50589450_1401773756630848_16496534389648
Zoeken
  • marjonvanneuville

1 april 2019

Hallo iedereen


We laten een laatste keer iets van ons horen. Twee weken geleden werkten we verder aan ons project. Alle schoolbanken werden verder gerepareerd. Sommige banken konden niet meer hersteld worden, dus hebben we ook nog 8 nieuwe banken laten maken. Aangezien dit volgens Owu (EMO-friend) vooral mannenwerk is, moesten we bewijzen dat vrouwen ook hun handen uit de mouwen kunnen steken. Van woensdag tot zaterdag trokken we onze vuile kleren aan en gingen we aan de slag met de borstel in de hand. Eerst begonnen we met de binnenkant van de klaslokalen, nadien namen we ook de buitenkant van het gebouw onder handen. We werden geholpen door de Emo-boys en laten we zeggen dat ze erg onder de indruk waren van ons. Op deze manier hebben we ons zeker en vast kunnen bewijzen tegenover de jongens. Om een beeld te geven van onze ervaring als schilder in Ghana volgt hier een kleine checklist:

- Druipend zweet

- Onveilige omstandigheden

- Een vloer vol vlekken

- Gemorste verf

- Kleren en schoenen voor de vuilbak

- 5 dagen verf op je benen en in je haar

- Takken gebruiken als verlengstuk voor de borstel

- …

We kunnen hieruit besluiten dat we een prachtig portret waren van Jackson Pollock.


Om onze laatste zondag in Kpando af te sluiten, vertrokken we met Sarah en Janne naar het zwembad in Hohoe. We konden even genieten van de zon, maar we werden al snel verstoord door een hevige regenbui. Dat weerhield ons echter niet om toch nog in het zwembad te springen. Pauline wist het langst de regen te trotseren.


Op dinsdag veranderden ons terras in een kinderopvang. Kinderen van de buurt zochten ons huis op en we speelden, dansten en maakten veel plezier. We merkten ook wel dat veel kinderen kapotte kleren droegen. Daarom besloten we al snel om met de overschot van het projectgeld op de markt nieuwe kleren te kopen. Dit deelden we uit aan de kinderen. Deze actie ging als een lopend vuurtje door het dorp. Na een halfuurtje stonden er meer dan 20 kinderen op ons terras. Dit zorgden ervoor dat onze uitdeelactie een beetje uit de hand liep. Daarom hebben we beslist om de kinderen terug naar huis te sturen. De daarop volgende dagen kregen we nog vaak bezoek van de kids.


Donderdag was onze laatste lesdag. Dit betekent afscheid nemen van de lieve kindjes van Sint-Patrick Angelican school. We planden op deze dag verschillende activiteiten in. Nina en Marjon leerden de leerlingen een bootje vouwen, Pauline heeft de leerlingen enkele woordjes Nederlands aangeleerd, spelletjes gespeeld en echte Belgische chocolade laten proeven. Daarna hielden we een dance party met de volledige school. We gingen los op enkele Belgische klassiekers en dansten op de Ghanese popster ‘Shatta Wale’. Daarna was het echt tijd om afscheid te nemen. Dit ging gepaard met enkele tranen en veel dikke knuffels. De directie had voor ons nog een klein cadeautje voorzien. We kregen een gepersonaliseerd typisch Afrikaans beeldje cadeau.


Vrijdag hadden we een afscheidsfeestje georganiseerd. We nodigden de EMO-Boys uit om samen de fameuze ‘red red’ te eten. We spraken om half 8 af, maar naar Ghanese gewoonte was niemand op tijd. Daar zaten we dan met 5 jovo’s te wachten op de rest. Nadat we gegeten hadden, trokken we naar ons stamcafé om daar gezellig iets te drinken. Om 12:00 vierden we Pauline haar verjaardag.


Zaterdag waren we door onze kleermaakster uitgenodigd voor een trouwfeest. Nina voelden zich niet zo lekker, maar Marjon en Pauline gingen wel naar het trouwfeest. Het trouwfeest vond plaats in een plaatselijke kerk. Er werd veel gedanst, maar vooral heel veel gepraat. Waardoor het voor ons na een tijdje redelijk saai werd. We hadden hoge verwachten, maar deze werden niet helemaal ingelost. Nadien hadden we nog even de tijd om alles in te pakken. ’s Avonds namen we afscheid van onze locale vrienden.


Zondagochtend stonden we vroeg op om de trotro naar Accra te nemen. Het afscheid van Kpando viel ons zwaarder dan verwacht. Toen we stonden te wachten op de trotro kwam het besef dat we het dorp dat we 3 maanden onze thuis noemden, moesten achterlaten, but It’s not a goodbye, it’s a see you soon. Ondertussen zitten we in Tamale en is onze rondreis door Ghana gestart.


Hou je spandoek maar klaar want voor je het weet zijn we terug in België.


Greets

Your girls









































243 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Abonneren

Blijf op de hoogte

Contact

Mis je ons of wil je iets vragen?

Stuur ons dan zeker een mailtje of berichtje!

Je gegevens zijn verzonden!

bottom of page