Hallo allemaal
Ondertussen zijn we hier al een paar dagen in Ghana en hebben we al enkele avonturen beleefd. Zaterdagavond zijn we goed aangekomen in Accra. Mawuli stond ons op te wachten aan de luchthaven en begeleidde ons naar het hostel. Het eerste dat ons opviel was de warmte. ’s Avonds kan het gemakkelijk 30°C zijn. Omwille van het koude weer in België was de aanpassing nog groter.
Op de luchthaven hebben we onze Euro’s gewisseld voor Ghanese Cedi. Dit verliep echter niet van een leien dakje. Zowel Nina als Marjon kregen veel te weinig geld terug voor de Euro’s die ze hadden gegeven. Na even discussiëren is het toch in orde gekomen en hebben we al ons geld gekregen (Don’t worry mama’s en papa’s).
Na aankomst in het hostel hebben nog even op het terras gezeten met andere reizigers om onze eerste indrukken te delen. Daarna kropen we snel in ons bed want we waren toch wel moe van de lange reis.
De volgende ochtend begon onze lange rit naar Kpando. Deze rit deden we met de trotro. Een trotro is een soort busje dat enkel vertrekt als het helemaal vol zit, we hebben ongeveer drie kwartier moeten wachten voor we konden vertrekken. We zaten uiteindelijk met dertien volwassen, twee baby’s en heel wat bagage in een klein busje. De volledige rit naar Kpando duurde ongeveer vier uur. Ook deze rit was niet zonder een pijnlijke poep en veel zweten. Onderweg werden we tegengehouden door de politie. De chauffeur moest zijn rijbewijs laten zien en weigerde dit. Hierdoor mochten we de barricade niet passeren en ontstond er een kleine ruzie. Na een kwartier zwaar discussiëren, mochten we toch verder rijden. De eerste ervaring met Ghanees eten gebeurde in de trotro. Mawuli kocht voor ieder van ons “abolo”. Dit was een soort gebakken deeg in een groot blad.
Aangekomen in Kpando gingen we meteen naar ons huisje. Tijd om ons te installeren voor de komende drie maanden. Het huisje is voorzien van alle basiscomfort. Nadien hebben we kennis gemaakt met de “EMO – boys”, de jongens die verantwoordelijk zijn voor EMO Foundation. Wisdom (Wizzy) is een fantastische kok die elke dag iets super lekker op tafel tovert. Kobi heeft ons gedurende de afgelopen dagen begeleid in de Ghanese cultuur.
Om te acclimatiseren waren de vorige dagen heel rustig. We konden uitslapen en gewoon worden aan het warme weer. Wanneer het wat minder warm was, trokken we naar de markt om inkopen te doen. We maakten een kleine fietstocht door de stad. Hierbij deden we verschillende stops zoals het voetbalveld, Jungle House (Het andere verblijf van de EMO Foundation) om uiteindelijk iets te gaan drinken in Chaiman’s Lodge. Als typische Ghanese snack hebben we kennis gemaakt met de plantain chips en we waren meteen verkocht. We speelden ook een spelletje pool met Kobi en Muhammed.
Elke keer wanneer we buiten komen, worden we aangesproken door kinderen en volwassen. We vallen hier immers heel hard op. De bevolking hier noemt ons “jovo”, dit betekent blanke. De kinderen komen naar ons om aan onze huid te voelen. Iedereen is super vriendelijk en we worden onthaald alsof we beroemdheden zijn.
Morgen gaan we hopelijk naar het Education Office en kan het onderwijs gedeelte van dit avontuur beginnen. Heel zeker zijn we hier niet van want alles draait hier op African Time.
Warme groetjes
Nina, Marjon en Pauline
