Hallo allemaal
Hier zijn we weer. Vorige week woensdag konden we eindelijk naar het Education Office. Hier hebben we de director, madame Rhoda, ontmoet. We werden hier met open armen ontvangen. Zowel de director als madame Rejoice (haar assistente) zijn heel open – minded en streven naar een moderner onderwijs waar alle kinderen naar school gaan, waar meer praktisch gewerkt wordt en waar alle leerlingen de kans krijgen om zich volledig te ontplooien. Na de formele bespreking kregen we nog een rondleiding in het Education Office waarbij we in elk kantoor uitgebreid werden voorgesteld.
Donderdagnamiddag besloten we om met de tuk tuk richting het Volta meer te rijden. We zagen de mooie zonsondergang bij het prachtige meer. Op de terugweg stopten we nog aan een uitkijkpunt, maar aangezien het redelijk mistig was, konden we niet veel meer zien. Niet veel later viel onze tuk tuk in panne. De chauffeur had verwacht dat hij benzine kon kopen in het dorpje aan het meer, maar het tankstation was gesloten. Hij hoopte nog terug thuis te geraken, maar niets was minder waar. Daar stonden we dan tussen de bossen terwijl het langzaamaan donkerder werd. Maar everything is possible in Ghana! Hij stuurde een voorbijganger op de motor met zijn jerrycan naar Kpando om benzine te halen. Twintig minuten later konden we weer vertrekken.
Vrijdag werden we officieel voorgesteld in onze school, St. Patricks Anglican Basic School. Hier ontmoetten we de headmistress, madame Vivian. De leerlingen waren heel enthousiast om ons te zien. Ze volgden ons, raakten ons aan en waren enorm onder de indruk. Dit voelde voor ons een beetje ongemakkelijk omdat we dit niet gewoon zijn.
In de namiddag wilden we graag nog een uitstap doen en hebben we onze goede vriend Tempo een berichtje gestuurd. Hij stelde voor om een fietstocht te maken richting de grotto in Agbenoxoe. Hier werd de lijdensweg van Jesus weergegeven door grote beelden. Op de terugweg passeerden we nog even langs de pottenbakkerij. Fietsen in Ghana staat gelijk aan een workout.
Zaterdagochtend stonden we om half 6 op om mee te doen met de populaire Keep Fit! Elke zaterdagochtend komen jongeren van heel het dorp hier samen om te sporten. Samen met Wizzy vertrokken we al joggend richting de Keep Fit. Door de vele heuvels was dit zeer vermoeiend en waren we zeer blij toen we aankwamen. Bij aankomst begonnen we meteen met een opwarming. Iedereen staat in een grote cirkel en doet de oefeningen van de middelste persoon na. Vaak komt dit neer op Afrikaanse dans waarbij we ons nog niet zo comfortabel voelen. Nadien was het tijd voor een voetbalmatch. De regels zijn hier een beetje anders dan bij ons, het is een kleiner veld met aan beide kanten een grote steen. Het is de bedoeling om tegen deze steen te sjotten, als je de steen raakt, heb je een punt. Echte voetbalsterren zijn we voorlopig nog niet.
Zondag was meerdag. Samen met de meisjes van Thomas More (Sarah en Janne), Tempo en Muhammed trokken we opnieuw naar het Volta meer. Deze keer namen we een vissersbootje richting Gabi Kpo, een klein eiland waar zo’n 300 mensen leven. Ze leven hier nog heel primitief, ze hebben geen elektriciteit en weinig contact met de buitenwereld. We installeerden ons op een rustig plekje en zochten verkoeling in het meer (voor de ongerusten: hier was stroming). We konden hier volledig tot rust komen. Water, zon en een klein beetje wind is de perfecte combinatie om een kleurtje op te doen. Jammer genoeg was het bij ons de verkeerde kleur met pijnlijke schouders tot gevolg. ’s Avonds zorgde Wizzy weer voor een fantastische maaltijd en was de pijn snel vergeten. Wat een zalige dag!
Gisteren was het zover, we gingen voor de eerste keer observeren in onze klas. We werden meteen geconfronteerd met de andere gewoontes hier in Ghana. ’s Ochtends houdt de hele school een assembly. Hierbij staan de leerlingen per klas in rijen en zingen het volkslied. Daarna marcheren ze naar de klas. Madame Vivian stelde ons voor aan onze collega’s voor de komende weken. We werden opnieuw geconfronteerd met de hitte, zelfs ’s ochtends was het in de klaslokalen al amper uit te houden.
Nina en Marjon hebben kennis gemaakt met de manier van lesgeven in de lagere school. Hierbij viel meteen op dat de leerkracht heel veel praat en dat hierdoor de leerlingen veel minder betrokken zijn. De leerkracht geeft les in het Engels, maar dit is voor veel leerlingen een struikelblok. Tijdens de lessen wiskunde probeert de leerkracht voort te bouwen op reeds verworven kennis maar bij veel leerlingen ontbreekt de basiskennis nog. De leerlingen moeten alles opschrijven in hun schriftjes waardoor er veel tijd verloren gaat. Ze merkten wel dat de leerkracht probeert om dingen visueel voor te stellen maar dit mist vaak zijn effect. De leerkracht houdt wel rekening met beweging in de klas door tussendoortjes in te voegen. Ze hopen hier een paar Belgische methodes te kunnen toepassen om de lessen voor iedereen aangenamer te maken.
Pauline heeft ondertussen twee lessen Integrated Science kunnen observeren. Tijdens deze lessen krijgen de leerlingen les in zowel Natuurwetenschappen, Aardrijkskunde en Techniek. De lessen zijn hier vooral eenrichtingsverkeer, de leerkracht praat en de leerlingen luisteren. De leerlingen zijn super gedisciplineerd waardoor een klas van 40 leerlingen hier een minder grote opgave is dan in België.
Vanaf volgende week maandag begint het echte werk en mogen we voor het eerst hier voor de klas staan.
We’ll keep you posted
Groetjes
Team Kpando
